Eşitliğe Giden Yol: Cinsiyet Değil, İnsanlık Meselesi

Eşitliğe Giden Yol: Cinsiyet Değil, İnsanlık Meselesi

Toplumlar, tarih boyunca erkeklik ve kadınlık rollerini şekillendirirken bu rollerin dışına çıkanları çoğu zaman cezalandırdı, sınırlandırdı ya da görmezden geldi. Kadının yeri ev, erkeğin yeri ise iş dünyası kabul edildi. Bu "doğal" gibi sunulan rollerin ne kadar toplumsal olarak inşa edildiğini, yani kültürel kodlarla şekillendiğini artık çok iyi görüyoruz.

Toplumsal cinsiyet eşitsizliği, sadece kadınların daha az ücret alması ya da iş hayatında daha az yer bulması değildir. Aynı zamanda, bir erkeğin "duygusal" olması durumunda alay edilmesi, kadının ise "hırslı" olduğu için "fazla erkeksi" bulunması gibi görünmeyen ama hissedilen normlarla da ilgilidir.

Sokakta yürürken bile kadınların maruz kaldığı bakışlar, laf atmalar, hatta karanlıkta yalnız yürüyememe hâli; cinsiyetin sadece biyolojik bir fark değil, sosyal bir deneyim olduğunu gösteriyor.

Eğitim hayatım boyunca gördüm ki toplumsal cinsiyet eşitsizliği, sadece bireylerin değil, kurumların da taşıdığı bir problem. Okullar, medya, hukuk sistemi… Hepsi bir şekilde bu eşitsizliği yeniden üretmeye devam ediyor.

Ama umut var. Giderek daha fazla insan bu yapıları sorguluyor. Daha fazla genç kadın ve erkek, kalıpların dışına çıkmak için cesaret gösteriyor. Eşitlik, sadece bir hedef değil; aynı zamanda bir mücadele biçimi.

Toplumsal cinsiyet eşitliği, yalnızca kadınlar için değil, herkes için daha adil, daha özgür bir yaşam demektir. Bu yolda atacağımız her adım, geleceği yeniden kurma gücüne sahiptir.