Ayın Karanlık Yüzü

Bike S. Demirkız'ın Köşesi (Öykü): Ayın Karanlık Yüzü

15/07/2025 14:35 | Son Güncelleme : 06/11/2025 20:33 | Bike S. Demirkız

Ayın Karanlık Yüzü

Yazan: Bike S. Demirkız

IMG-20250715-WA0016[1]-i687667d40e794.jpg

Nazlıcan, takvimi delik deşik ettiğinden beri ev arkadaşları onu “Kırmızı Alarm Komutanı” diye çağırıyordu. Çünkü her ayın ortalarında evin havası değişir, bitkiler solar, kediler camdan kaçmak isterdi.

Ne var ki, o sabah başka bir şey oldu.

“Bu sefer erken geldi,” diye homurdanarak uyandı Nazlıcan, gözlerini dehşetle açarak. Elinde sıcak su torbası, sırtında battaniye, ama ruhunda kasırgalar… Lavaboya doğru yürürken ayaklarının altındaki parkeler değil, evrenin kendisi sarsılıyordu sanki.

Ev arkadaşı Pelin, olan bitene alışkındı ama bu sabahki başka bir seviyeydi. Nazlıcan’ın gözlerinde isyan ateşi vardı. Elinde çikolata, ağzında küfür, kalbinde dramatik bir şiir…

“Beni doğuran anama da doğurtan ebeye de selam olsun!” diye bağırarak banyoya girdi. İçeriden bir süre sonra şöyle bir tirat geldi:

“Belim ayrı, karnım ayrı, ruhum ayrı sancıyor. Bu ne lan? Biyoloji değil bu, olsa olsa cadı avı!”

Ece kahvesini yudumlayarak sessizce not aldı. “Yarın bunu TikTok’ta anlatırım.”

Pelin o sırada mutfağa yöneldi: çayı demledi, termosa doldurdu. 2 paket çikolatayı dolaptan özenle çıkardı.

Ece ise kahvesini kenara bıraktı doğruca Nazlıcan’ın çantasına yöneldi, ısıtıcı bant, yedek ped ve tamponları koyuyordu. Pelin’in uzattığı çikolataları ve çay termosunu da düzgünce sabitledi. Bu bir müdahale değil, kırmızı alarm verildiğinde uygulanan otomatik kız dayanışması protokolüydü. Bir nevi hepimiz birimiz, birimiz hepimiz ittifakı...

Pelin o sırada odasına koşmuş, içeriden acil durum “Derin Nefes al” kitabını yetiştirmişti. Onu da başlığı görünecek şekilde, çantanın ön gözüne güzelce yerleştirdiler. Bu kitabı, geçen ay reglken, sinir krizi geçirip markette bir adama “Sen regl sancısının zerresini yaşamadın, o yüzden üç adım geri çekil!” diye bağırdıktan sonra, kızlar dayanışıyor platformunda araştırıp, liste başı olduğu için almışlardı. Tabi ki 3 adet, hepsi de evin farklı köşelerine, acil durumda yanınıza alınacak ilk şey özeniyle, yerleştirilmişti.

Nazlıcan çantasını alırken çemkirdi:

“Bugün biri bana ‘Muayyen günün mü?’ diye sorarsa, saçını başını yolarım.” Pelin ve Ece hemen sessizce odalarına yöneldi.

Otobüste bir adam omzuna çarpıp “Pardon” dedi, Nazlıcan dönüp sadece baktı. Adam, bir daha konuşmadı, göz göze gelmemek için başını öne eğdi. Hatta üç durak erken indi.

Az sonra regl uygulaması telefonuna bir bildirim gönderdi:

“Bugün kendine şefkat göster. İçindeki tanrıça uyanıyor.”

Nazlıcan içinden sövdü.

“Bence içimdeki Lilith uyandı ve tanrıçayı öldürdü…”

Yanında oturan adam tam o anda burnunu çekince ona da ters bir bakış attı, sonra ağzını kulağına yaklaştırıp,

“Bir daha sümkürürsen otobüsü karantinaya aldırırım. Bulaşıcı sesler çıkarma” dedi.

***

O sırada kafasında içsel bir jüri toplanmıştı.

Başkan: “Bu adam suçlu mu?”

Nazlıcan’ın hormonları: “EVET.”

Karar: “Suçludur. Rahatsız edici burun sesinden ötürü toplum huzurunu bozmuştur.”

***

Adamcağız burnunu kâğıt mendille sıkıca kapatıp, ineceği yere kadar nefes bile almadan yolculuğuna devam etti.

Nazlıcan, işe vardığında kimseye selam vermeden masasına yürüdü.

“Bugün konuşan ölür,” bakışından zaten herkes durumu anlamış, Ofise aniden bir ölüm sessizliği çökmüştü.

Ali Haydar takviminde bugünü kırmızı X ile işaretledi. Onun regl günlerini ofisçe takipteydiler.

Bir ara, fotokopi odasında karşılaştıklarında, müdürü yanlışlıkla “Sen yoksa Muay…?” demeye kalktığında, Nazlıcan o kadar yüksek perdeden güldü ki, printer arıza verdi, kağıtlar açık camdan kendilerini rüzgâra zor bıraktı, Cümleyi “yani sen doktora muayeneye gitmeyecek miydin bugün? Ben belki yanılıyorum” diye değiştirmek zorunda kaldı.

Toplantı sırasında patron yeni stratejiden bahsediyordu.

“Verimli, yenilikçi ve uyumlu bir ekip ruhu…”

Nazlıcan parmak kaldırdı.

“Affedersiniz ama verimli olmamız için, öncelikle şirketin kadın iş gücünün günlük çikolata istihkakını arttırmasını talep ediyorum. Biraz saygı lütfen.” Deyiverdi.

Ofis sessizliğe büründü.

İK departmanı, bu repliği duvar panosuna yazıp çerçeveletti. Altına da “Nazlıcan- Ayın Kadını” yazdılar.

Saat 15:00’te Nazlıcan, çikolata aramak için ofis mutfağını bastı. Çantasındakiler çoktan suyunu çekmişti.

Yalnızca bir tane diyet bar bulabildi. Üzerinde “Şekersiz, glutensiz, ruhsuz” yazıyordu.

Nazlıcan o an durdu. İçinden gelen sesi duydu:

“Eğer şimdi bunu yersen, bir daha insan olamayabilirsin.”

O sırada iş arkadaşı Merve içeri girdi. Elinde iki tane “gerçek çikolata” vardı.

Nazlıcan’ın gözleri doldu. Kadın kadını anlardı tabi…

“Sen bir azizesin. Seni Nobel’e aday göstereceğim.” diyerek boynuna sarıldı.

***

Eve Dönüş yolunda otobüste kitabını okuyarak yolu sorunsuz tamamladı.

Eve vardığındaysa arkadaşları onu sıcak su torbası, kalın yün çorapları, Netflix ve kırmızı ekose battaniyesi ile karşıladılar. Kedi bile sevgiyle kucağına yerleşti.

“Bugün dünyayı yok etmedin, aferin sana,” diye tebrik ettiler.

Nazlıcan battaniyeyi açtı kızları da içine davet ederek onlara sarıldı ve derin bir iç çekti:

“Regl mi? Kadınlar kulübünün her ay otomatik yenilenen üyelik aidatı sadece... Ama iyi ki bu kulüpte sizler gibi kalpler var! Hadi şimdi bir film açalım, Dondurmayı kaşıkla, omuzları şefkatle paylaşırken, gözyaşlarımızı salya sümükle tatlandırıp, duyguların dibine vuralım.”

"Amacımız Önce İnsan": Kansere Gülümse Derneği Umut Dağıtmaya Devam Ediyor Tekirdağ ve Çanakkale'deki Orman Yangınıyla Mücadele 24 Saati Aştı: Hava ve Kara Destekleri Artırıldı